آیت الله سید محمدصادق لواسانی(ره) در ماه صفر ۱۳۲۴ هجری قمری، مطابق با ۱۲۸۰هجری شمسی در شهر نجف اشرف دیده به جهان گشود و در ۱۵ سالگی به همراه پدر به ایران آمد و وارد همدان شد.
پس از ورود آیت الله شیخ عبدالکریم حائری (ره) به شهر اراک و رونق گرفتن حوزه اراک، آیت الله لواسانی (ره) به همراه برادرش برای ادامه تحصیل از همدان به اراك آمد.
با هجرت آیت الله حاج شیخ عبدالكریم حائری(ره) به شهر مقدس قم، آیت الله لواسانی (ره) نیز در سال ۱۲۹۷ه.ش در سن ۱۷ سالگی در حالی كه به مدت نُه سال مقدمات و سطح حوزه را از محضر پدر و برادرش در نجف، همدان و اراك فراگرفته بود، مانند دیگر طلاب و فضلا به قم عزیمت كرد.
وی بعد از ورود به قم در مدرسه علوم دینی فیضیه و دارالشفاء ساكن شد و در همان روزهای ورود با مرحوم امام (ره) آشنا گشت و پس از مدتی هم بحث و هم حجره ایشان شد. با شروع دروس حوزه، در درس خارج فقه و اصول بزرگانی همچون آیت الله شیخ عبدالكریم حائری(ره) ، آیت الله سید محمد تقی خوانساری (ره) و آیت الله سید محمد حجت كوه كمره ای (ره) شركت كرد. همچنین از محضر درس آیت الله شیخ محمد علی شاه آبادی (ره) دروس عرفان، سیر و سلوك، حكمت، فلسفه، «مفاتیح الغیب»، «شرح فصوص» و «منازل السائرین» را آموخت. دو سال نیز از درس اخلاق عارف الهی، مرحوم آیت الله حاج میرزا جواد آقا ملكی تبریزی (ره) بهره مند شد. آیت الله لواسانی (ره) در طول نُه سال اقامت خود در قم اكثر این دروس را با مرحوم امام (ره) مباحثه كرد.
او به شوق زیارت بارگاه امام علی علیه السلام، تجدید میثاق با جد بزرگوارش و استفاده بیشتر از علمای آن حوزه، در سال ۱۳۰۴ه.ش عازم عراق شد و از مكتب درسی اساتید بزرگی همچون آیة الله حاج میرزا ابوالحسن مشكینی(ره) وآیة الله آقاضیاءالدین عراقی(ره) استفاده كرد و بعد از مدتی به خاطر كسالت و به امر پدر به شهر مقدس قم بازگشت.
وی در سن ۳۲ سالگی در نتیجه سالها تحقیق و فعالیتهای علمی، به مدارج عالیه اجتهاد دست یافت. در این فاصله زمانی مدتی هم درمشهد دروس فقه و اصول و حكمت را از محضر آیة الله حاج آقا حسین قمی(ره) خارج فقه واصول و تفسیر را نزد آیةالله حاج شیخ مرتضی آشتیانی(ره) و آیة الله میرزا محمد آقازاده كفائی (ره) فراگرفت.
در سال ۱۳۱۴ ه.ش از طرف آیات ثلاث عظام، سید محمد حجت(ره)، سید محمد تقی خوانساری(ره) و سید صدر الدین صدر (ره) به تولیت مدارس فیضیه، دار الشفاء و عبدالله خان منصوب شد.
آیت الله لواسانی (ره) در سال ۱۳۲۱ه.ش برای نشر معارف الهی عازم تهران شد و در مسجد مدرسه میرزا ابوالحسن معمار به اقامه جماعت و خدمات دینی پرداخت. با این حال همچنان با امام (ره) كه در قم بود، ارتباط نزدیك داشت.
بعد از سخنرانی تاریخی امام(ره) در مدرسه فیضیه در سال ۴۲، رژیم پهلوی امام (ره) را دستگیر كرده، به تهران منتقل كرد. مدتی بعد كه امام (ره) آزاد شد، سراغ یار دیرین و مجاهد خود (آیت الله لواسانی) را گرفت.
چند ماه بعد از آزادی امام (ره)، قانون كاپیتولاسیون و مصونیت قضایی اتباع آمریكایی در ایران مطرح شد. امام (ره) در سخنرانی خود در قم، اركان دولت شاهنشاهی را به لرزه در آورد. در پی آن در شب ۱۳ آبان ۱۳۴۳ دژخیمان پهلوی به خانه امام (ره) هجوم آوردند، ایشان را دستگیر و به تهران منتقل و بلافاصله به تركیه تبعید كردند.
نقش آیت الله لواسانی (ره) در حفظ و حمایت از امام (ره) و انقلاب دراین دوران آنچنان برجسته است كه همه یاران امام (ره) و انقلاب بر آن شهادت داده ند.
در زمان تبعید امام (ره) به دست شاه خائن، او راهی تركیه شد، از این شهر به آن شهر، تا بلكه یارش را بیابد ولی دون صفتان نامرد به هیچ وجه او را یاری نكردند. تا با دلی آكنده از درد و رنج از تركیه مراجعت كرد.
بعد از بازگشت آیت الله لواسانی (ره) در سال ۱۳۴۳ از تركیه به ایران، رژیم ستم شاهی ایشان را ممنوع الخروج كرد و در تهران تحت نظر نگهداری می كردند. وجود ایشان در تهران و مساعدتهای فكری و مالی به خانواده های زندانیان و تبعیدیها و تقویت نیروها ، توجه آحاد مردم به ایشان، ارتباط نزدیك از تهران با تبعیدگاه امام (ره) در نجف و پیوند امام (ره) با امت و وكالت تام الاختیاری امام (ره)، باعث حساسیت ویژه رژیم پهلوی به معظم له و متعاقب آن فشارهای مختلفی بود كه به ایشان می آوردند. با این همه، آیت الله لواسانی (ره) همچنان به انجام مسئولیتهای خود ادامه می داد تا اینكه رژیم در بهمن ۱۳۵۱ه.ش ایشان را در سن ۷۱ سالگی دستگیر و به زندان انفرادی كمیته شهربانی تهران انتقال داده، اما مدتی بعد با وساطت مراجع عظام از زندان آزاد شد. پس از آزادی به خاطر استمرار مبارزه برای دومین بار در سال ۱۳۵۳ تیر ماه، دستگیر و به مدت سه سال به «هشت پر» طالش تبعید شد.
آیت الله لواسانی (ره) به دلیل نامناسب بودن هوا و اقامت، دچار بیماری شد و به همین جهت ایشان به تهران منتقل شد. شش ماه تحت درمان قرار گرفت. وقتی در بیمارستان از طرف ساواك به ایشان اعلام شد كه اگر می خواهید به تبعیدگاه بر نگردید، دست از حمایتی خمینی (ره) بردارید. ایشان در جواب به یك جمله بسنده كرد و گفت: به تبعیدگاه بر می گردم.
آیت الله لواسانی (ره) در سال ۱۳۵۷ در سن هفتاد و هفت سالگی بعد از زیارت عتبات عالیات برای تجدید دیدار با امام (ره)، عازم فرانسه شد و پس از تبادل اندیشه پیرامون حكومت اسلامی و آینده ایران و … قبل از امام (ره) به ایران مراجعت كرد.
آیت الله لواسانی (ره) بعد از ورود امام (ره) به ایران اسلامی، بی هیچ نام و عنوانی در كنار امام (ره) قرار گرفت و در طول ده سال بعد از پیروزی انقلاب نیز تا آخرین لحظه با امام (ره) همراه شد.
آیت الله لواسانی(ره) قبل از رحلت امام (ره) در بیمارستان بار دیگر با دوست دیرین خود ملاقات كرد. ارتحال امام (ره) اثر عمیقی بر روح آن عزیز می گذارد و سرانجام بعد از یك دوره بیماری نسبتا طولانی شانزده ماه بعد از ارتحال امام (ره)، روز هشتم مهر ۱۳۶۹ در ۸۹ سالگی دارفانی را وداع گفت وبه ملكوت اعلی پیوست.
پیكر مطهرش با حضور هزاران نفر از مردم عزادار تهران و نماینده های رهبر معظم انقلاب، رئیس جمهور و با حضور یادگار امام(ره)، حضرت حجة الاسلام آقای حاج سید احمد آقا (ره) در میان حزن واندوه امت حزب الله از مسجد ایشان تشییع و به شهر مقدس قم منتقل گردید. آنگاه در جوار حرم کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه علیها السلام به خاك سپرده شد.
این قدر قرب و نزدیک بودن به امام راحل و ذره ای سوء استفاده نکردن و خود را مطرح نکردن بسیار جای شگفتی دارد رحمت و رضوان الهی بر او باد