عالم متقی آیتالله میرزا مهدی بروجردی (ره) به سال ۱۲۵۹ شمسی در خانوادهای مذهبی در بروجرد دیده به جهان گشود. پدرش حاج میرزا محمود از اشراف منطقه بوده و به تجارت و بارزگانی اشتغال داشت.
ایشان تحصیلات خود را در حوزه علمیه بروجرد آغاز کرد و دروس سطح را تا حد خارج فقه و اصول در نزد اساتید برجسته بروجرد ادامه داد.
پس از بروجرد به اراک رفت و همزمان به تحصیل و تجارت اشتغال داشت و از درس آقا نورالدین اراکی (ره) استفاده میکرد.
پس از آمدن حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی (ره) به اراک، در حلقه درس حاج شیخ در آمده و هماره ملازم حاج شیخ بود. در سفری که حاج شیخ عبدالکریم (ره) به مشهد رفت، وی نیز همراه ایشان بود. بعد از مراجعت حاج شیخ(ره) از مشهد و اقامت در قم، حاج شیخ مهدی بروجردی(ره) نیز به قم آمد و رتق و فتق امور حوزه علمیه قم از سوی حاج شیخ (ره) به ایشان واگذار شد.
حاج میرزا مهدی بروجردی (ره) آثار ارزشمندی را در طول حیات خود به یادگار گذاشت.
از اقدامات ماندگار ایشان بنیانگذاری مراسم اعتکاف در ایامالبیض ماه رجب در قم بود. این امر مهم، با همت ایشان و همکاری مرحوم آیتالله گلپایگانی (ره) صورت گرفت و رفته رفته فراگیر شد. از ویژگیهای میرزا مهدی (ره) زهد و پارسایی ایشان بود. بعد از رحلت حاج شیخ عبدالکریم حائری (ره) انزوا و گوشهگیری را انتخاب کرد و به تحقیق و تألیف مشغول بود، اما در نماز جماعت مخصوصاً در نماز جماعت آیتالله گلپایگانی (ره) شرکت مینمود. آیتالله گلپایگانی (ره) داماد میرزا مهدی بروجردی (ره) بود و ایشان را کاملاً قبول داشت.
سرانجام پس از سالها تلاش علمی، تحقیق و خدمت به اسلام در شهریور ۱۳۴۷ دارفانی را وداع گفته و به سرای باقی شتافت. پیکر پاکش پس از تشییع و اقامه نماز توسط آیتالله گلپایگانی (ره) در مسجد بالاسر حضرت فاطمه معصومه علیها السلام به خاک سپرده شد. در مورد خاکسپاری میرزا مهدی (ره) در مسجد بالاسر از طرف دستگاه طاغوتی و مسئولان سختگیری میشد، زیرا کف مسجد و حجرههای اطراف را بتنریزی کرده بودند تا کسی دفن نشود. از طرفی هم خود میرزا مهدی (ره) از قبل محل دفن خود را پیشبینی و انتخاب کرده بود.
آیتالله گلپایگانی (ره) فرمودند: به حضرت معصومه علیها السلام عرض کردم وی (میرزا مهدی) یک عمر به شما پناهنده بود و به این مکان رفت و آمد داشت اکنون او را محروم نسازید! الحمدلله خداوند اصلاح کرد و پیکرش در آن مرکز مقدس دفن شد.