آیت اللّه حاج شیخ محمدعلی حائری کرمانی (ره) از فقهای متقی و وارسته حوزه علمیه قم و از عالمان تراز اول کرمان به شمار می رود. ایشان در سال ۱۳۰۸ قمری در خانواده ای متدین در شهرستان کرمان دیده به جهان گشود.
پس از طی مراحل کودکی به تحصیل علوم دینی پرداخت؛ مقدمات و برخی کتب ادبی را در کرمان فرا گرفت و سپس برای ادامه تحصیل به مشهد مقدس و چندی بعد نیز به قم سفر کرد.
استعداد سرشار و عشق به علوم و معارف اهل بیت علیهم السلام ایشان را برآن داشت، در حدود سال ۱۳۳۹ قمری با تحمل رنج سفر و مشکلات فراوان، رهسپار حوزه علمیه نجف و بارگاه علوی گردد. او در نجف ضمن برخورداری از فضای معنوی و فیوضات بارگاه علوی، در محافل علمی اساتید فرزانه، حضوری جدی و مستمر یافت و تحصیلات خویش را تا اجتهاد و استنباط احکام شرع مقدس پی گرفت.
پس از سال ها تحصیل و تهذیب، با کوله باری از دانش و فضل به زادگاهش کرمان بازگشت. ایشان در مدت اقامت خود در کرمان، ضمن اقامه نماز جماعت، به تدریس و تربیت طلاب علوم دینی نیز مشغول بود. در آن سال ها، مأموران حکومت دیکتاتوری رضاخان فشارهای فراوانی ایجاد می کردند، به گونه ای که بسیاری از عالمان دینی از خانه بیرون نمی آمدند و طلاب علوم دینی پراکنده می شدند. آیت اللّه حائری (ره) نیز به قصد اقامت دائم عازم مشهد گردید، اما پس از چندی مانع اقامت ایشان شدند.
بسیاری از بزرگان آن روز تهران از آیت اللّه حائری کرمانی (ره) خواستند در تهران اقامت نمایند، اما ایشان نپذیرفتند، و سرانجام تصمیم بر اقامت در قم گرفتند. ایشان پس از ورود به قم، حوزه درسی تشکیل دادند و جمعی از فضلای حوزه در آن شرکت می کردند. درس ایشان در نوآوری، منحصر به فرد بود، زیرا ایشان به سبک استادش آقاضیاء عراقی (ره) تدریس می کرد؛ از این رو برای طلاب فاضل پرجاذبه بود.
مسئولیت پاسخ به استفتائات و مسائل علمی، احیای کتابخانه مسجداعظم و اقامه جماعت در مسجداعظم، اموری بود که از طرف آیت اللّه العظمی بروجردی قدس سره به ایشان واگذار شده بود.
آیت اللّه حائری کرمانی (ره) پس از سال ها تحصیل و تدریس و خدمات علمی و مشاوره ای که به مرجعیت شیعه نمود، سال ۱۳۸۳ قمری بر اثر عارضه قلبی دار فانی را وداع گفت و مرغ روحش به سرای باقی پر کشید. آیت اللّه العظمی بروجردی قدس سره در فراق این یار صمیمی و امین خود، می فرمودند: «حائری رفت و من تنها شدم» و می گریستند. ایشان به مدت یک هفته برای آیت اللّه حائری(ره) مجلس فاتحه برگزار نمودند. در حالی که سابقه نداشت آیت اللّه العظمی بروجردی (ره) برای کسی یک هفته مجلس بگیرند. ایشان می فرمودند: «به کسی که به من ایراد می گیرد، بگویید: هر کس مثل آقای حائری (ره) برای من باشد، من برای او همین رفتار را خواهم کرد.»
پیکر پاک آن عالم پرهیزکار با حضور آیت اللّه العظمی بروجردی (ره) تشییع گردید و پس از اقامه نماز توسط معظم له در مسجد بالاسر حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه علیها السلام به خاک سپرده شد.
