ستارگان حرم

آیت الله العظمی سید احمد خوانساری (ره)

آیت الله العظمی سید احمد خوانساری (ره)

    زندگانی آیت الله خوانساری (ره) در یک نگاه

    آیت الله سید احمد خوانساری (ره) در محرم ۱۳۰۹ در خوانسار به دنیا آمد.[۱]

    مقدمات علوم دین و دروس میانی را در خوانسار، نزد برادرش و سید علی اکبر بیدهندی (همسر خواهرش) فرا گرفت. در ۱۳۲۵ برای ادامه تحصیل به اصفهان و سپس به نجف، دزفول،سلطان آباد (اراک) و قم رفت و در دروس خارج فقه و اصول و همچنین علم رجال، حکمت و دیگر دروس حوزوی بزرگان آن عصر، شرکت کرد.

    آیت الله خوانساری (ره) در دوره مرجعیت آیت الله حاج آقا حسین بروجردی (ره) از معتمدان او و نیز از مدرسان طراز اول حوزه علمیه قم شمرده می‌شد.[۲] وی تا ۱۳۷۰ق در قم به تدریس کلام، فلسفه، فقه و اصول پرداخت.

    آیت الله خوانساری (ره) تا زمان درگذشت آیت الله بروجردی (ره) در ۱۳۴۰ش/۱۳۸۰ق به تدریس و اداره امور دینی مردم تهران می‌پرداخت و پس از درگذشت ایشان، هر چند برخی از علمای طراز اول از او خواستند به نجف یا قم برود و مرجعیت عامه شیعیان را بپذیرد، وی تهران را ترک نکرد.[۳]اما مرجعیت را پذیرفت و برخی از شیعیان پاکستان، عراق و ایران وی را به عنوان مرجع تقلید خویش برگزیدند.[۴]

    آیت الله خوانساری (ره) علاوه بر رسیدگی به حوزه‌های علمیه قم، تهران، نجف و دیگر شهرها به احداث و تعمیر بسیاری از مساجد و بناهای عمومی کمک می‌کرد. هنگام وقوع زلزله خراسان در ۱۳۴۷ش کمک‌هایی به زلزله‌زدگان اختصاص داد و در ماجرای اخراج ایرانیان از عراق در ۱۳۴۸ش، به همت او مجلسی بزرگ در اعتراض به این رفتار حاکمان عراق تشکیل گردید.[۵]

    آیت الله خوانساری (ره) در ۱۳۶۳ش (۱۴۰۵) در تهران درگذشت. به مناسبت وفات او امام خمینی (ره) پیام تسلیتی صادر کرد[۶] و بازار تهران و حوزه‌های علمیه تعطیل و از سوی دولت یک هفته عزای عمومی اعلام شد. پیکر وی را پس از تشییع در تهران به قم منتقل کرده و در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه علیها السلام به خاک سپردند.[۷]

    نگارخانه

    دسته‌بندی: علما . مسجد بالاسر
    آخرین ویرایش: ۲۰ شهریور، ۱۳۹۹ - ۹:۱۶ قبل از ظهر
    پانویس‌ها
    1. ( آقا بزرگ طهرانی، قسم۱، ص۴۶۲؛ امینی ج۲، ص۵۴۵.)
    2. (شریف رازی، ج۲، ص۱۱؛ ابن رضا، ج۱، ص۳۷۵-۳۷۷.)
    3. (ابن رضا، ج۱، ص۳۸۰)
    4. (شریف رازی، همانجا؛ آیت الله سید احمد خونساری، همان، مقدمه، ص۱۸)
    5. ( رجوع کنید به: فلسفی، ص۳۱۸۳۱۷؛ آیت الله سید احمد خوانساری، همان، مقدمه، ص۴۹۴۷؛ طاهری خرم آبادی، ج۱، ص۳۵۷)
    6. (صحیفه امام، ج۱۹، ص۱۲۸)
    7. (امام خمینی، همانجا، آیت الله سید احمد خوانساری، همان، مقدمه، ص۵۶، امینی، ج۲، ص۵۴۶؛ ابن الرضا، ج۱، ص۳۸۸)
    دیدگاه‌ها
    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    اشتراک‌گذاری